آغاز محرم و آغاز هجمه ها به فرهنگ عاشورا! چرا؟؟

حادثه عاشورا و انقلاب مذهبی که پس از این واقعه تاریخی اتفاق افتاد زر، زور و تزویر جای خود را به یک انقلاب سراسری علیه کسانی که دین و دیانت را به نفع خود غصب کرده بودند داد و اولین ثمره ی آن قیام مختار و نتایج ثانویه آن تا به امروز ادامه دارد و نماد فرهنگ عاشورا در فرهنگ تشیع علوی و شکل گیری انقلاب اسلامی که در مقابل آن کشورهای مرتجع عرب که شالوده فکری آن تفکرات وهابی و وهابیگری است قرار گرفت.

اما آنچه امروز خطر جدی برای این فرهنگ غنی است و دشمن دریافته که به جای جبهه گیری علنی حمله به بنیادهای عقیدتی و با جنگ مذهب به جنگ مذهب برود، بی رنگ و بو کردن اعتقادات مذهبی، حیرانی و سرگردانی انسانها و ایجاد شک و شبهه هدف عمده این نوع هجوم است.
نماد سرخ عاشورا و نگاه سبز انتظار در همیشه تاریخ اسلامی مولفه های اصلی حیات و پویایی تشیع بوده اند و بدیهی است که دشمن در هجمه علیه تفکرات شیعی این دو پایه اساسی را مورد هجوم قرار داده، اما بحث اصلی در خصوص نماد سرخ عاشورا است که این نماد به عنوان یک سد مستحکم بیش از هزار و چهارصد اندی سال در مقابل تمام هجمه ها ایستاده و پیروان آن با تمسک به آن، با الگو گرفتن از این نهضت در مقابل دشمنان خود پیروز بوده اند. هیات های عزاداری روضه و روضه خوانی در ایام محرم و صفر که به قول امام " اسلام را زنده کرده است" در انتقال این فرهنگ اصیل شیعی از نسل به نسل دیگر نقشی انکارناپذیر داشته است. بعد از پیروزی انقلاب عده ای با تفکر نوگرایی سعی در تعطیلی این فرهنگ داشتند، که با درایت امام، این فرهنگ با نوع عزاداری سنتی احیاء و به مرور زمان با حذف اعمالی چون قمه زنی، عزاداری حسینی چهره ی واقعی خود را پیدا کرد و امروز یکی از دغدغه های اسلام وهابی و اسلام آمریکایی، نماد سرخ عاشورا است. چند سالی که دوباره این تفکرات نوگرا به صورت ریشه ای و بنیادین این نماد را نشانه رفته است، اما این بار هماهنگ با خارج و اسلام آمریکایی و اسلام وهابی با ایده های نوتری به نام وهابیت شیعی وارد عرصه مبارزه با فرهنگ عاشورا شده است که متاسفانه، عده ای ناآگاه با عدم تشخیص صحیح خود، آگاهان را که عالمانه پشت این صحنه اند همراهی می کنند و با نفوذ خود، عزاداری سنتی را نشانه رفته است و عزاداری هایی که اصل نماد سرخ عاشورای استان و شهرستان هست را با ایراداتی جزیی که در هرجامعه وجود دارد، مقایسه می کنند و حضور یکپارچه و سیاه پوش همه اقشار مردم در دهه محرم در خیابانها و هیات های مذهبی را با عده ی قلیلی با چهره های  بزک کرده مقایسه می کنند و می گویند؛ عزاداری و بیرون آمدن هیات، تعطیل. تا جلوی گناه گرفته شود. هیهات این چه قیاسی است؟ همواره این بوده و خواهد بود. این آقایان با چه حکمی چنین قضاوت می کنند؟ نمونه این قضاوت های ناصواب را تاریخ اسلام به خود دیده است و اقداماتی نظیر حذف تعزیه و تعزیه خوانی درمسیر حرکت هیات، آوردن اسب و شتر نماد ذوالجناح، کاروان اسرا، حجله های اهل بیت امام  حسین(ع)، حجله های شهدای جنگ و محدودکردن هیات مذهبی دراستفاده از ابزاری مثل وسایل نقلیه و کم و کوچک کردن هیاتها و نیز طرح مسایلی مثل عدم وجود علی اصغر و حضرت رقیه در حادثه عاشورا و نیز ایراد سخنانی مبنی بر وهن دانستن طبل و دمام که نمونه عزاداری سنتی استان بوشهر و منطقه است؛ که متاسفانه سازمانهای متولّی در مقابل این تفکرات شانه خم کرده و بعضا همراهی می کنند و کار را به جایی رسانده اند؛ که با سد کردن مسیر حرکت هیات ها در شبهای تاسوعا و عاشورا، مخصوصا روز عاشورا باعث از هم پاشیدگی هیات ها می شوند.
این اقدامات و تفکرات ایجاد شبهه جدی در تفکرات جوانان و مردم ایجاد کرده که پاسخ سریع و صریح مراجع عظام علمای دین را می طلبد